การพัฒนาชาในพื้นที่โครงการหลวง

ชามีแหล่งกำเนิดทางตะวันตกเฉียงใต้ของจีนใกล้ต้นน้ำอิรวดี แล้วแพร่กระจายไปรัฐอัสสัมของอินเดีย ประเทศเมียมาร์ ตอนเหนือของไทยและไปสิ้นสุดที่ประเทศเวียตนาม

วัฒนธรรมและลายผ้าทอคะฉิ่น

ชาวคะฉิ่นอพยพจากทางใต้ประเทศทิเบตบริเวณต้นแม่น้ำอิระวดี และยังคงสือทอดวัฒนธรรมไว้อย่างเหนียวแน่น

รำเพย

เป็นไม้ต้นขนาดเล็กสูง 2-3 เมตร ดอกสีเหลือ สีขาวหรือสีส้ม ออกเป็นช่อที่ปลายกิ่งมีดอกย่อย 3-4 ดอก กลีบดอกเชื่อมติดกันเป็นหลอดปลายแยกเป็น 5 แฉก

เถาวัลย์เปรียง

เป็น ไม้เถาเลื้อยใบเดี่ยว ออกเรียงสลับรูปหัวใจ โคนใบปิดปลายใบแหลม เถาแห้งนำมาต้มน้ำดื่ม ช่วยขับปัสวะ